Hareket, davranış ve eylemlere odaklanır; duygular ise tutku ve anlama. Hareket yaptığımız şeydir, duygu ise onu yapma nedenimizdir. Hareket lider varken işlerin gerçekleşmesini sağlar, duygu ise liderin yokluğunda da işlerin yürümesini sağlar. Hareket odaklı liderler duygulara bağ kurabilen liderlerden farklılık gösterir. Duygu odaklı liderler “anlam yaratma” diye adlandırdığımız görevinin farkındadır.
Örneğin, ABD çok yakın zamanda gelmiş geçmiş en büyük ekolojik felakete şahit oldu. British Petroleum’un yağı Gulf Sahili’ne yayıldı. BP’nin Genel Müdürü Tony Hayward, anlam yaratan bir lider olma ve insanların ihtiyaçlarını ve acılarını öğrenme fırsatını yakalamıştı. Böylece firmasının yanıtlarını buna göre şefkatli bir hale getirdi ve çalışanlarına ve aynı durumdaki halka tahribatlarına yardım edileceği hikayesini yaydı. Yine de eylem odaklı görünerek, ne olduğunu anlatıp, teknik konuları insanların yaşamlarında oluşan tahribata değinmeden açıkladı. Yoğun bir şekilde medya tarafından olayın büyütüldüğü iş programlarında boy gösterip, bu gaz yayılımı hakkında gerçek verileri, bu olayın paylaşılan yasal sorumluluklarının olduğunu mantığa oturtarak paylaştı. Hayward basına karşı yenilince, Başkan Obama ve Kongre, BP’nin Danimarkalı başkanı, Carl-HenricSvanberg, felaket sahnesinde boy göstererek onun yardımına yetiştiler. Ama Danimarkalı başkan çoktan bölgenin “küçük insanlarına” yardım edeceğini duyurarak halkla ilişkiler çalışmalarında bir maçı kazanmıştı. Tüm bunlar yeterince kötü değilmiş gibi, bir de TonyHayward İngiltere’ye dönerek reklamı çok yapılmış bir yat yarışına katıldı. Eve dönmek gibisi yoktu özellikle de İngiltere’nin temiz okyanus havası ve suyunun keyfini çıkarmak gibisi hem de Amerika’dakini yok etmişken.
Bu liderler yatçılıkta iyi olabilirler, fakat duygu ve anlamın önemine giden yoldaki gemiyi kaçırmışlardı. Sonuç olarak, iş ortaklarının ve Amerikan halkının güvenini tamamen kaybettiler; hisse değerleri %40 oranında yani 80 milyar USD’a kadar düşüş yaşadı. BP zor bir sektörde çok güvenilir bir şirket iken en iyi çalışanlarını elinde tutmakta zorlanan bir firma haline geldi, ta ki bu olanların anlamı değişip, duygusal etki hedeflenene kadar.
Beklenmedik felaketler olabilir ve liderlik karmaşıklaşabilir. Ama liderler felaketleri yaşanan duygulara hassasiyet göstermeden eylemlerin üzerine odaklanarak çözüme ulaştırmaya çalışırlarsa, uzun süreli ve önemli bir etki bırakma şansını da kaybederler.
Ekonomik gerilemenin yanısıra güncel hayatta yalpalıyor olsak da, birçok lider çalışanlar ve müşterileri arasında uzun süren bir duygusal bocalama yaşamaktadır. Önderlik ettiklerinin ruhu ve kalbi olan duygulara yer vermeden sadece eylemlere yönelik liderlik faaliyetlerinde bulundukları sürece liderlik sadece verimsiz bir egzersizdir. Örneğin, liderler gelecekte müşterilerini tanıma ve onlara hizmet etmenin detaylı planlarını da içeren Swot analizi ile güçlü ve güçsüz yanları ve fırsat ile tehditleri stratejik bir analizle incelemiş olabilirler. Ama ne zaman ki bu planlar sadece somut gayelere (vizyon, misyon ve değerler) veya kuru çözümlere ( veri ile doldurulmuş sunumlar) odaklanırsa, ilham vermekten uzaklaşıp görsel olarak da kullanışsız olurlar.
Peki, liderler düzenli bir büyüme elde edebilmek için nasıl strateji ve uygulama arasında bir köprü kurabilirler? İnanıyoruz ki çalışanlara yaptıkları işe katabilecekleri bir anlam vermek bu işin anahtarıdır. İnsanlar özel ve profesyonel hayatlarında nasıl anlam yaratırlar sorusunu araştırarak yıllarımızı harcadık. Psikoloji anlayışı ile (Wendy) Kurum teorisi anlayışlarını (Dave) birleştirerek “Çalışmanın nedeni: Liderler kazançlı kurumları nasıl kuruyor.” isimli kitabı yazdık. Kitapta farklı düşünceleri ve 7 farklı disiplin tarafından yapılmış ve anlam destekleyici araştırmaları sentezledik. Örneğin, liderler hayalgücü ve tutku içeren, çalışanlarının güçlü yanları ve değerlerini kullanan, bugünün işini tüm dünyanın acil ihtiyaçlarına bağlayan ve insanların enerjilerini uzun süre yüksek tutan bir kültür içeren hikayeler anlattıklarında stratejik düşünüş şekillerine duygu ve anlam katmaktadırlar.
İnsanlar evlerinde, ilişkilerinde, spiritüel arayışlarında ve hatta hobilerinde anlam ararlar. Fakat çoğumuz uyanık olduğumuz sürenin çoğunu bu uğraşlar yerine işte geçiririz. Çalışmanın, insanların anlam yaratmakta evrensel ihtiyaçlarına hizmet eden evrensel bir düzen olduğunu ortaya koyuyoruz. Anlam yaratan liderler insanların bu kritik ihtiyaçlarına duyarlı olurlar ve bu anlam yaratma sürecine destek ve rehber olurlar. Veriler göstermektedir ki güçlü bir anlama sahip çalışanlar, artan müşteri katılımı ve yatırımcı performansı sağlayan bir sinerji üretmektedir.
Ref: http://iveybusinessjournal.com/topics/leadership/leaders-who-make-meaning-meaningful#.UnieYhCIsad